Fareler ve Diğer Kemirgenler
Kemirgenler (Latincedeki Rodere'de kelimesinden gelir, anlamı "kemirmek"tir.), üst ve alt çenelerin her birinde sürekli olarak büyüyen tek bir çift kesici ile karakterize edilen Rodentia sınafının memelileridir. Tüm memeli türlerinin yaklaşık% 40'ı kemirgenlerdir (2.277 tür); Antarktika hariç tüm kıtalarda çok sayıda bulunurlar. En çeşitlendirilmiş memeli düzeni ve insan yapımı ortamlar da dahil olmak üzere çeşitli karasal habitatlarda yaşıyorlar. Türler ağaç, fosil (oyuk) veya yarı-sematik olabilir. İyi bilinen kemirgenler arasında başta fareler ve sıçanlar gelir. Bunun dışında insanlar ile en çok vakit geçiren türler sincaplardır. Çayır köpekleri, kirpiler, kunduzlar, kobayl fareleri, fındık fareleri, hamsterlar, gerbiller ve kapibaralar bu türe dahil edilirler Kesici dişleri sürekli olarak büyüyen tavşanlarda bir zamanlar kemirgenlere dahil edilirdi. Ancak şimdi ayrı bir düzende olduğu düşünülmektedir. Bununla birlikte, Rodentia ve Lagomorpha, tek bir ortak atayı paylaşan ve Glires klanını oluşturan kardeş gruplardır. Kemirgenlerin çoğu sağlam gövdeli, kısa bacaklı ve uzun kuyruklu küçük hayvanlardır. Keskin kesici dişlerini yiyecek kemirmek, yuvaları kazmak ve kendilerini savunmak için kullanırlar. Çoğu, tohum veya başka bitki materyali yerler, ancak bazılarının daha çeşitli diyetleri vardır. Sosyal hayvanlar olma eğilimindedirler ve birçok tür birbirleriyle karmaşık iletişim yolları olan toplumlarda yaşar. Kemirgenler arasındaki çiftleşme, tekeşlilikten, çok eşliliğe ve karışıklığa kadar değişebilir.
Bilimsel adı: Reithrodontomys megalotis. Pek çok yetkili, bu türün nesli tükenmekte olan tuzlu bataklık hasat faresinin bir alt türü olduğunu düşünmektedir, ancak artık ikisi ayrı değerlendirilmektedir. Hasat faresinin devetüyü kenarları olan kahverengimsi bir kürkü, beyaz bir göbeği ve omurga boyunca kürk üzerinde belirsiz beyaz bir şeridi vardır. Yetişkinler, 5 ile 10 cm kuyruk uzunluğu ile 11 ile 17 cm uzunluğa kadar büyür. Yükseklikleri (yerden sırtlarının en yüksek noktasına kadar) 1,5 ile 2,0 cm arasındadır. Olgun bir Batı hasat faresi 9 ile 22 gr ağırlığındadır. Bu türde cinsel dimorfizm yoktur. Batı hasat faresine benzer olan fare türleri, omurgasında daha belirgin ancak…
Beyaz Ayaklı Fare veya Ak Ayaklı Fare (Peromyscus), Rodentia (kemiriciler) takımının Cricetidae familyasından, küçük ve ince yapılı 60 kadar kemirici türünün ortak adıdır. Bunlar, sıradan ev ve laboratuvar faresi Mus musculus ile yalnızca uzaktan akraba olan Yeni Dünya fareleridir. Bu akrabadan, Peromyscus türleri, nispeten daha büyük gözlerle ve ayrıca genellikle iki tonlu renklendirmeyle, sırtın üzerinde (sırtta) daha koyu renkler ve beyaz karın ve uzuv saç boyasıyla ayırt edilir. Renklendirmeyle ilgili olarak, Peromyscus kelimesi "önyüklenmiş fare" anlamına gelen Yunanca kelimelerden gelir. Ayrıca, ev farelerine kıyasla başarılı zıplayıcı ve koşuculardır ve ortak adı olan "geyik faresi" (1833'te icat edilmiştir) bu çevikliğe atıfta…
Bilimsel adı: Mus spicilegus. Step fare ya da yerleşme-yapı fare olarak da bilinen bozkır faresi, sıçangiller ailesinden bir kemirgen türüdür. Bu tür Avusturya, Bosna Hersek, Bulgaristan, Hırvatistan, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Kuzey Makedonya, Romanya, Sırbistan ve Karadağ, Slovakya, Slovenya ve Ukrayna'da ki otlaklarda ve diğer açık alanlarda bulunur. Taksonomi Bozkır faresi, Avusturya'dan Güney Ukrayna ve Yunanistan'a kadar uzanır. Bu türe ait iki alt tür bilinmektedir. M. s. Spicilegus, aralığın çoğunu kaplayan aday alt tür ve M. s. Adriyatik kıyısındaki izole bir alt popülasyon olan adriaticus. Açıklama Baş ve vücut uzunluğu 70 ile 80 mm (2,76 ve 3,15 inç) arasında olan bozkır…
Bilimsel adı: Selevinia betpakdalaensis. Çöl faresi (Selevinia betpakdalaensis) fındık faresi ailesinden bir kemirgen türüdür. Bu tür daha önce kendi ailesi olan Seleviniidae'ye yerleştirilmişti, ancak şimdi Selevinia cinsi, kendi içinde tek tip bir fındık faresi olarak kabul ediliyor. Taksonomi Çöl faresi, ilk önce Belosludov ve Bazhanov tarafından, 1939 yılında Selevinia betpakdalaensis olarak isimlendirilmiştir. Çöl faresi sıçangiller ailesine yerleştirilmişti, ancak daha sonra müttefik yeni bir aileye yerleştirildi. 1947'ye gelindiğinde ise, Myoxidae'nin bir alt ailesi olan Leithiinae'ye, diğer üç uyku faresi cinsiyle birlikte yerleştirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Açıklama Bu farenin baş ve vücut uzunluğu 75 ile 95 mm (3,0 ila 3,7 inç) kuyruğu…
Jerboa, atlayan fareler ve kanguru fareleri çöl ortamına adapte olmuştur. Üçünün de oldukça gelişmiş arka bacakları vardır. Derin yuvalarda yaşayan bu kemirgenler nadiren su içer. Bazı çöl kemiricileri, sahip oldukları nemin tümünü yiyeceklerden alırlar ve özel bir metabolik işlemle suyu korurlar. Jerboas kumlu ve taşlı çöllerde bulunan gece kemirgenleridir. Günün sıcağı boyunca, geçici veya kalıcı olabilen yuvalara sığınırlar. Kalıcı yuvalar mühürlenir ve kamufle edilir ve birden fazla girişe sahiptir. Bu yapılar yuva görevi görür ve en sıcak aylarda kullanılan hazırda bekletme alanlarını içerir.
Bilimsel adı: Pseudomys fieldi. Djoongari’nin yaygın isimler arasında Shark Bay ve Alice Springs faresi bulunmaktadır. Djoongari eski zamanlarda Batı Avustralya'nın üçte ikisinde bulunan bir kemirgen türüydü, ancak Avrupalıların ve vahşi hayvanların gelmesinden sonra mevcudiyetleri büyük bir zarar görmüş ve ciddi şekilde tehlike altında kalmıştır. 2003 yılında yapılan bir çalışmada, Avustralya Yaban Hayatı Koruma Kurumu tarafından, başka bir popülasyon yaratma umuduyla bazı Djoongari (Shark Bay) fareleri Faure Adası’na salınmıştır. Adada bulunan baykuşların varlığına rağmen, bu girişim başarılı olmuş ve Djoongari popülasyonu hızla büyük bir boyuta ulaşmıştır. Yapılan bu girişim, türün yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmasını engellemiştir. Açıklama Djoongari uzun ve…
Bilimsel ismi: Mus musculus Görünüm Ev farelerinin, açık kahverengi göbeği, gri ile siyah renkteki kısa saçlarla kaplanmıştır. Kulaklarında ve kuyruklarında vücutlarında ki kadar olmasa da saçlar vardır. Yetişkin olan fareler yaklaşık 12 ile 30 gr. ağırlığındadır ve burundan kuyruğun ucuna kadar 20 cm kadar büyüyebilirler. Dışkıları çubuk şeklindedir. Yaşam Alanları Ev fareleri, evlere girebilmek için çok büyük çaptaki çatlakları bile kullanabilir. Sert hava koşullarından ve yılan ya da çakal gibi avcılardan kaçmak ve yiyecek kaynağı bulmak için iç mekanlara sığınırlar. Dağınık çatı katları ve bodrum katları bu farelerin yuva yapmaları ve üremeleri için mükemmel saklanma kuşulları sağlarken, kirli bulaşıklar ve…
Fare ile sıçan genellikle aynı olarak düşünülür. Fakat aynı kemirgen ailesinden gelseler de aralarında ciddi farklar vardır. Farklar: Sıçanlar farelerden daha büyüktür ve sıçanlarda farelerden daha kaba bir kürk vardır. Ev faresi yaklaşık 1/2 -1 oz boyutundadır ve incedir. Baş ve gövde birlikte, kulaklar ile kuyruk büyüktür. Fare kürkü genellikle arkada koyu gri, karında açık gridir. Fare dışkısı çubuk benzeri bir şekle sahiptir. Sıçanının dışkısı ise daha çok bir kapsül şeklindedir. Sıçanlar temkinli iken, fareler meraklıdır. Bu yüzden fareleri yakalamak, sıçanlardan daha kolaydır. Sıçanlar, yiyeceklerinin çoğunu bir seferde yeme eğilimindedir. Fareler her seferinde az miktarda yerler. Yemek bolsa, geceleri yiyecek…
Fareler, en zararlı ve tehlikeli olan kemirgen türünden biridir. Fareler çok hızlı bir şekilde üremekte ve toplu bir şekilde yaşamaktadır. Bu sebeple de zararları daha da artmaktadır. Evimizde, tarlamızda, daha pek çok mekânımızda çıkmakta olan fareler, sağlığımızı da tehlike altına almaktadır. Farelerden kurtulmak için birçok farklı yöntemler geliştirilmiştir. Bunlardan birisi de fare zehri olmaktadır. Fare zehri, fareler ile mücadelede en etkili olan yöntemlerden biridir. Fare zehri etkini nasıl gösterir? Fare zehri oldukça güçlü ve etkili olduğu için kullanımı da son derece dikkat isteyen bir uygulama olmaktadır. Çünkü fare zehri insanlar ve hayvanlar üzerinde de etkili olabilmektedir. Fare zehri kılcal damarlarda…
Bilimsel ismi: Peromyscus maniculatus Görünüm Geyik fareleri yuvarlak ve ince olup, boyu 7 ila 10 cm arasında değişmektedir. Sivri bir burnu ve iri siyah boncuklu gözleri vardır. Kulakları, üzerlerini saran küçük kürklerle kaplıdır ve büyüktür. Vücutlarının üst kısmı açık kahverengimsi - kırmızımsı, alt göbek kısmı beyaz ve ayakları çift renklidir. Kuyrukları kısadır (5 ile 13 cm olabilir) ve belirgin bir şekilde iki renklidir (üstte koyu ve altta açık) Ayrıca kuyrukları kısa, ince tüylerle kaplıdır. Geyik fareleri, burundan kuyruğa kadar 12 ila 28 cm ölçülerindedir. Ağırlıkları ise 15 ile 32 gram arasındadır. Geyik farelerinin kürkleri, geyiklerin kürkleriyle benzer renklerde olduğu için…
Kahverengi sıçan, rattus norvegicus, fare ailesinin oldukça büyük bir üyesidir. Ortalama olarak, bu sıçanlar yaklaşık 400 mm burun kuyruğuna ulaşır ve 140 ile 500 g ağırlığındadır. Erkekler genellikle dişilerden daha büyüktür. Doğal popülasyonlarda, bu sıçanlar sırt yüzeyinde genellikle alt tarafa yakın gri veya ten rengi bir renge açılan kaba, kahverengimsi kürk (bazen siyah veya beyaz kıllarla lekelenir) ile kaplanır. Kulakları ve kuyruğu keldir. Kuyruğun uzunluğu vücudun uzunluğundan daha kısadır. Coğrafi Dağılım Kahverengi sıçanlar (Rattus norvegicus) aslen kuzey Çin'e özgüdür. Bir dizi tanıtımın ardından, türler 18. yy'ın başlarında Doğu Avrupa'ya giden yolu bulmuştu. 1800 yılına kadar her Avrupa ülkesinde meydana geldiler.…
Daha çok fare ve sıçanlar olarak bildiğimiz kemirgenler hayatımızın doğal bir parçalarıdır. Özellikle fareler ve sıçanlar sadece evlerimizde değil, aynı zamanda süpermarketler, restoranlar, depolar, gıda işleme tesisleri, hayvancılık tesisleri ve çiftlik alanlarında da bulunabilirler. Ayrıca kemirme faaliyetleri nedeniyle binalarımıza zarar verirler. Kemirgenler kurşun kaplama, cüruf bloğu, alüminyum kaplama ve biraz beton dahil bir yere ulaşmak için birçok malzeme türünden geçebilir. Hatta kemirgenlerin elektrik kablolarını kemirerek yangına neden olduğundan bile şüphelenilmektedir. Çağlar boyunca kemirgenler bazı muazzam veba ve hastalıkların nedeni olmuştur. Geçmiş yıllarda, kemirgenler birçok hastalığın yayılmasından sorumluydu. Günümüzde artan sanitasyon ve etkili kemirgen ve böcek kontrol programları nedeniyle, kemirgenlerden kaynaklanan…
Bilimsel ismi: Rodentia Kemirgenler Neye Benzer? Kemirgenler, insanlar gibi tüm dünyada bulunabilen sıcak kanlı memelilerdir. Kemirmek için kullandıkları ön dişleri çok büyüktür. Kemirgenler, kendileri için mevcut olan çeşitli maddeleri çiğnedikleri için ev içinde ve çevresinde büyük hasarlara neden olurlar. Kemirgenlerin Tanımlaması Dünyada birçok farklı kemirgen türü bulunmaktadır. Kemirgenler insan evlerinde yaygın olarak görülen ve binalara ciddi zararlar verdiği bilinen korkunç zararlılardır. Kentsel ya da kırsal ortamlarda gelişebilirler. Kemirgenler ayrıca tehlikeli hastalıkların taşıyıcıları ve vericileridirler. Kemirgen istilasının kontrolü, insan sağlığını ve istila altındaki yapıların bütünlüğünü korumak için önemlidir. Bununla birlikte, herhangi bir kontrol veya imha yöntemine başlamadan önce, kemirgen türlerinin uygun…
Molekül fareleri olarak bilimsel çevrelerde daha yaygın olarak bilinen birkaç tür mol kemirgen vardır. En yaygın mol kemirgenleri, kör mol faresi, çıplak mol faresi ve damaraland mol faresidir. Bu kemirgenler en iyi yuvalanma eğilimine sahip türdür. Köstebek kemirgenleri tipik olarak küçük ve gri renklidir. Boyutları 5 ila 10 cm arasında değişmektedir ve çoğunun uzun, sivrilen burunları vardır. Köstebek kemirgenlerinin kulak eksikliği vardır ve gözleri zar zor anlaşılabilen bir yapıdadır. Bu kemirgenler kazma için uyarlanmış, geniş, kürek benzeri ön dişlere sahiptir. Ağızları kapalı olduğunda dişleri çıkıntı yapar. Bazı köstebek kemirgen türleri, karıncalara, arılara ve termitlere benzeyen sosyal davranışlarıyla tanınır. Kolonileri, kraliçe…
Küçük kemirgenler, laboratuvar araştırmalarında paha biçilmez test konularıdır. Özellikle sıçanlar, yıllardır laboratuarlarda ki popüler örnekleri oluşturur. Ancak, küçük kemirgenler insanlara her zaman fayda sağlamaz. Bazı sıçan ve fare türleri, barınak ve bakım için insan konutlarına bağlıdır. Bunların bir kısmı yıkıcı ve tehlikelidir, istila altındaki yapılara zarar verirler ve insanlara çeşitli hastalıklar bulaştırırlar. Gliferler, moller, sıçanlar ve fareler gibi küçük kemirgenler, tarım topluluklarında ve konutlarda ki zararlılardandır. Bu kemirgenler barınak için yuva yaparlar, bu ekilen alanları ve kök sistemlerini tahrip etmelerine sebep olur. Küçük kemirgenler ekinlerle beslenirler ve dışkıları, tükürükleri ve idrarları ile ürünleri kirletirler.
Kuzey Amerika Geyik Faresi, (Peromyscus maniculatus), genelde Kuzey Amerika'ya özgü bir kemirgen olarak bilinir. En yaygın olarak geyik faresi olarak adlandırılır, ancak bu isim çoğu Peromyscus türü için ortaktır ve bu nedenle genellikle Kuzey Amerika geyik faresi olarak adlandırılır. Ve kıtada oldukça yaygındır, başlıca istisnası güneydoğu Amerika Birleşik Devletleri’nin kuzeyidir. Diğer Peromyscus türleri gibi, hantavirüsler ve Lyme hastalığı gibi ortaya çıkan bulaşıcı hastalıkların vektörü ve taşıyıcısıdır. Beyaz ayaklı fare Peromyscus leucopus ile yakından ilgilidir. Genel Bakış Türün 56 alt türü vardır. Bunların hepsi sayıca bol olan minik memelilerdir. Geyik faresi, Amerika'da yaşayan küçük bir kemirgendir ve beyaz ayaklı fare Peromyscus…
Pseudomys pilligaensis, yaygın olarak Pilliga faresi ya da poolkoo olarak bilinen sıçangillerden olan bir kemirgen türüdür. Genel olarak dağılımı, Avustralya ve New South Wales'in Pilliga orman bölgesini kapsamaktadır. Pseudomys pilligaensis’in koruması, taksonomik durumuyla ilgili çözülmemiş sorular olduğundan şu anda "Veri Yetersiz" olarak listelenmiştir. Açıklama Pseudomys pilligaensis’in üst kısımları gri-kahverengidir. Başı ve sırtı daha gri olan bu türün, yan kısımları kırmızı, alt kısımları ise beyazdır ve genel olarak küçük kahverengi bir fare olarak bilinir. Ayakları beyaz tüylerle birlikte, soluk pembe renktedir. Baş ve vücut uzunluğu 73-80 milimetredir (3–3 inç) ve kuyruk da yaklaşık olarak aynı uzunluktadır ya da biraz daha azdır.…
Bilimsel adı: Perognathus fasciatus. Yetişkin bir zeytin sırtlı cep faresi, 56 ile 68 mm'lik (2,2 ile 2,7 inç) bir kuyruk dahil olmak üzere, yaklaşık 125 ile 143 mm (4,9 ile 5,6 inç) arasında değişir. Zeytin sırtlı cep faresi 11 ile 14 g (0,4 ila 0,5 oz) ağırlığındadır. Baş, sırt ve yanlarındaki kürk, aralığının doğu kısmında koyu zeytin-kahverenginden batıda soluk devetüyü rengine kadar değişir. Alt kısımları, iki rengi ayıran dar krem renkli bir yan çizgi ile beyaz ya da ara sıra devetüyü rengindedir. Kulağının arkasında deve tüyü renkli bir nokta vardır. Dağılım ve Yaşam Alanı Zeytin sırtlı cep faresi, Kanada ve…
