Bilimsel adı: Reithrodontomys megalotis. Pek çok yetkili, bu türün nesli tükenmekte olan tuzlu bataklık hasat faresinin bir alt türü olduğunu düşünmektedir, ancak artık ikisi ayrı değerlendirilmektedir. Hasat faresinin devetüyü kenarları olan kahverengimsi bir kürkü, beyaz bir göbeği ve omurga boyunca kürk üzerinde belirsiz beyaz bir şeridi vardır. Yetişkinler, 5 ile 10 cm kuyruk uzunluğu ile 11 ile 17 cm uzunluğa kadar büyür. Yükseklikleri (yerden sırtlarının en yüksek noktasına kadar) 1,5 ile 2,0 cm arasındadır. Olgun bir Batı hasat faresi 9 ile 22 gr ağırlığındadır. Bu türde cinsel dimorfizm yoktur. Batı hasat faresine benzer olan fare türleri, omurgasında daha belirgin ancak daha dar bir şerit bulunan “ovada hasat faresi” ve daha uzun bir kuyruğu olan “fulvous hasat faresi”dir. Aynı zamanda, pembemsi tarçın renginden daha pembemsi bir tüy altı olan “tuzlu bataklık hasat faresi” de benzer olan bir diğer türdür. Son olarak, ev faresi, batı hasat faresinin aksine, oluksuz kesici dişlere sahiptir.
Davranış
Batı hasat faresi, özellikle çok karanlık gecelerde yoğun bir aktivite gerçekleştirir. Bu fare özellikle çok beceriklidir ve diğer kemirgenlerin yer pistlerini kullanırlar. Bu tür aynı zamanda çok çevik bir tırmanıcıdır. Sıcaklık belirli bir dereceye ulaştığında, batı hasat faresi uyuşuk bir hale girer, ancak bilim insanları bu farenin henüz gerçek kış uykusuna geçip geçmeyeceğini belirleyememişlerdir. Batı hasat faresi, çapı yaklaşık 125 mm olan küresel yuvalar oluşturur. Bu yuvalar yerde ya da yırtıcı hayvan tehlikesinden korunmaya yardımcı olan ağaçların, kütüklerin veya bitkilerin altında bulunabilir. Yuvalar ayrıca yer üstünde de bulunabilir. Yuvanın tabanında genellikle bir ya da daha fazla erişim noktası vardır.
Beslenme
Batı hasat faresi, esas olarak çeşitli bitkilerden elde edilen tohumlardan ve tahıllardan oluşan bir beslenme formuna sahip bir ot oburdur. Beslenmelerinde yer alan bu bitkiler şunları içerir: Meyveler, fiğ, mavi çimen, ot, yulaf ve brom otu. Sonbahar ve kış hazırlıklarında, batı hasat faresi yiyeceklerini işgal ettiği tarlalarda oluşturulan pistler boyunca ve yer altı mahzenlerinde saklar. Birincil besin kaynağı tohumlar olsa da, ilkbaharda yeni bitki büyümesiyle yiyecekleri daha da artmaktadır. Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında batı hasat faresinin bazı böcekleri, özellikle çekirge ve tırtılları tükettiği bilinmektedir.
Üreme
Yetiştirme yuvaları, çim ya da diğer bitki malzemelerinden dokunan küresel yapılardır. Yuva yaklaşık olarak 13 cm çapındadır ve daha tüylü bir lifli bitki materyali ile kaplanmıştır. Bir yuvanın tabanına yakın bir veya daha fazla girişi olabilir. Çoğunlukla yuva, bir çalılık içi ya da düşmüş bir ağacın yanı gibi korumalı bir alandaki zemine inşa edilir. Bununla birlikte, batı hasat faresi bazen yuvayı yerin üstüne bir çalı içine yerleştirir. İlkbahardan sonbaharın sonlarına kadar üreyen bu tür, yaz ortasında daha az aktivite gösterir. Gebelik süresi 23 ile 24 gündür. Tekrarlanan döllenme genellikle doğumdan hemen sonra gerçekleşir. Bir dişinin yılda 10 ile 14 litre olması ve tipik çöp boyutunun 2 ile 6 birey olması nadir değildir. Bununla birlikte, 9 yavruya kadar yavrular oluşabilir. Bu nedenle, dişi başına yıllık 40 ile 60 genç üretimi normaldir. Yeni doğan fareler yaklaşık 1,0 ile 1,5 gram ağırlığındadır.
Tehditler
Evcil ve yabani kediler, batı hasat fareleri için bir tehdittir. Batı hasat faresinin pek çok avcısı arasında tilki, sansar, çakal, şahin, yılan ve baykuş bulunur. Diğer yırtıcılar arasında örümcekler, sincaplar, yırtıcı kuşlar, kısa kuyruklu fareler, kediler ve akrepler bulunur.
