Botflies olarak da bilinen, warble sinekler, topuk sinekleri ve gadflies teknik olarak Oestridae ailesindendir. Dermatobia hominis, insanları rutin olarak parazite ettiği bilinen tek bot sineği türüdür, ancak diğer sinek türleri insanlarda miyazise neden olur. At botu sinekleri (Gasterophilinae alt familyası), ciddi bir at zararlısı olan Gasterophilus türlerini içerir. Bu türü yetişkini, atın ön ayakları, burnu, dudakları ve vücudunda yaklaşık 400 ile 500 yumurta biriktirir. Larvalar, at kendini yalayana kadar yumurtalarda kalır. Nem ve sürtünme uyarısı ile larvalar ortaya çıkar ve yutulur. Sonrasında kendilerini atın midesine ya da bağırsağına bağlarlar ve tüm besin ve oksijeni atın beslenme kanalından alırlar. Larvalar 8 ile 11 ay sonra olgunlaşır ve dışkı ile atılır.
Warble sineklerinde, genç larvalar sığırların derisine nüfuz eder ve hayvanın sırtındaki derinin altında dinlenene kadar birkaç ay boyunca vücutta göç ederler. Orada her bir larva, kendisinden bir sığır kurtçuğunun çıktığı karakteristik bir yumru ya da öbeklemeye neden olur. Kurtçuk bir pupa olur ve sonra daha fazla larva bırakmak için bir sinek olur. Oestrinae alt ailesi, geyik burnu bot sinekleri (Cephenemyia) ve koyun bot sineği (Oestrus ovis)dir. Koyunların burun deliklerinde biriken aktif larvalar, genellikle kör sendeleyicilerdir. Oestrinae üyeleri hızlı uçuşlarıyla tanınmaktadır; saatte 20-30 km (yaklaşık 12–19 mil) hızla hareket edebilirler. Cuterebrinae alt ailesi, önemli tavşanlara bulaşan Cuterebra cuniculi gibi kemirgen bot uçar ve ağaç sincap bot sineği (C. emasculator) dir. Bu tür sincapların skrotumuna saldırarak, bazen onları hadım eder. İnsan bot sineği (Dermatobia hominis) çiftlik hayvanlarına, geyiklere ve insanlara saldırır. Dişi yumurtalarını sivrisineklere, ahır sineklerine ve yumurtaları asıl konağa taşıyan diğer böceklere bağlar. Vücut ısısı yumurtaların çatlamasına ve minik larvaların cilde nüfuz etmesine neden olur. İnsan bot sineği Dermatobia hominis, larvaları normalde insanları parazite eden tek bot sineği türüdür, ancak bazı diğer ailelerde görülen sinekler epizodik olarak insan miyazisine neden olur ve bazen daha zararlıdır.
Yaşam döngüleri türlere göre büyük ölçüde değişir, ancak tüm türlerin larvaları memelilerin iç parazitleridir. Büyük ölçüde türlere göre, aynı zamanda çeşitli şekillerde savaş sinekleri, topuk sinekleri ve gadfitler olarak da bilinir. Bazı türlerin larvaları, ev sahiplerinin etinde büyürken, diğerleri konakçıların beslenme yolları içinde büyür. Bu anlamda "bot" kelimesi bir kurtçuk anlamına gelir. Büzgü, uygun olmayan bir koşum takımı ya da derinin altında bir sinek kurtçuğunun varlığından kaynaklanabilen bir deri yumru ya da nasırdır. Fare bot sineği küçük memelileri parazite eder.
İstila
Bot sinekleri bir konakçıya yumurta bırakır ya da bazen karasinek, sivrisinek ve D. Hominis durumunda herhangi bir kene türü gibi bir ara vektör kullanır. Çiftleşmeden sonra dişi bot sineği, bacaklarıyla kanatlarını tutarak fosforlu böceği yakalar. Daha sonra kaymayı yapar ve 15 ile 30 yumurtayı, kuluçka yaptıkları böceğin karnına yapıştırır. Döllenmiş dişi, 8-9 günlük kısa yetişkinlik döneminde ürettiği 100 ile 400 yumurtayı dağıtmak için bunu defalarca yapar. Bu yumurtalardan elde edilen larvalar, büyük bir memeli konağın sıcaklığı ve yakınlığıyla uyarılır, derisine düşer ve altına oyulur. Ara vektörler sıklıkla kullanılır, çünkü çok sayıda hayvan konakçı bir bot sineğinin yaklaşımını tanır ve kaçar. Yumurtalar doğrudan daha büyük hayvanların derisine bırakılır ya da larvalar çatlar ve ara vektöre bağlı yumurtalardan düşer; konakçı hayvanın vücut ısısı, temas ya da hemen yakınlık üzerine yumurtadan çıkmaya neden olur. Bazı bot sineği türleri, sindirim sisteminde, yutulduktan sonra yalama yoluyla da ortaya çıkar. Miyaz , larvaların konakçı hayvanın derisine (veya doku astarına) girmesinden kaynaklanabilir. Olgun larvalar konakçıdan düşer ve toprakta pupa aşamasını tamamlar. Ev sahibi hayvanı öldürmezler, bu nedenle gerçek parazitlerdir.
Atların bot sineği, türlere bağlı olarak atların ön bacaklarının içlerine, top kemiğine, dizlerine ve bazen de boğazına ya da burnuna yumurta bıraktıklarından binicilik bakıcılarına mevsimsel zorluklar yaşatırlar. Küçük, sarı boya damlacıkları gibi görünen bu yumurtalar, atta istilayı önlemek için yumurtlama mevsiminde (yaz sonu ve sonbahar başı) dikkatlice çıkarılmalıdır. At, burnunu bacaklarına sürdüğünde yumurtalar ağza oradan da bağırsaklara aktarılır. Burası larvaların büyüdüğü ve kendilerini mide zarına ya da ince bağırsağa bağladıkları yerdir. Larvaların dokuya yapışması, bölgede erozyon ve ülserasyonlara neden olan hafif bir tahrişe neden olur. Kemik ve tendonlar nedeniyle yumurtaların (konağın saçına yapışan) çıkarılması zordur. Doğrudan top kemiklerinin üzerindeki deri altında; yumurtalar keskin bir bıçakla (genellikle bir tıraş bıçağıyla) veya kaba bir zımpara kağıdıyla çıkarılmalı ve yere ulaşmadan yakalanmalıdır. Bazen larvalar bağlı kalırlar ve dışkıda dışarı atılmadan önce 10-12 ay gelişirler. Bunlar at gübresinde görülebilirler. Bu larvalar silindirik şekildedir ve kırmızımsı turuncu renktedir. Bir ile iki ay içinde, gelişmekte olan larvalardan yetişkin bot sinekleri çıkar ve döngü kendini tekrar eder. Sığırlarda, bu sineklerin neden olduğu lezyonlar, hayvanın derisinin altında hızlı büyüyen, sert topaklarla karakterize olan lechiguana'ya neden olan bir bakteri olan Mannheimia granulomatis tarafından enfekte olabilir. Antibiyotik olmadan etkilenen bir hayvan 3-11 ay içinde ölür. İnsan bot sineği Dermatobia hominis, larvalarını barındırmak için zaman zaman insanları kullanır.
Kaynak: Wikipedia
