Tahıl zararlıları, tarım ve gıda depolama alanlarında önemli kayıplara neden olan böceklerdir. Bu zararlılar arasında en yaygın olanları pirinç böceği (Sitophilus oryzae), mısır kurdu (Sitophilus zeamais) ve buğday zararlısı (Sitophilus granarius) gibi türlerdir. Bu zararlılar, tahıl tanelerinin içine yumurtalarını bırakarak larvaların gelişimine ev sahipliği yaparlar. Larvalar tahılın içini yerler ve bu da tahılların kullanılamaz hale gelmesine neden olur. Ayrıca, bu zararlılar tahılın depolandığı alanlarda da büyük hasarlara yol açabilirler, çünkü tahılların nem almasına ve küflenmesine neden olurlar. Bu durum, hem gıda güvenliği hem de ekonomik değer açısından ciddi sorunlara yol açabilir. İnsanlar ile bu zararlılar arasındaki etkileşim genellikle tarım alanlarında ve gıda depolama tesislerinde görülür. Zararlıların neden olduğu hasar, tarım ürünlerinin piyasa değerini düşürür ve gıda israfına neden olur. Bu zararlılarla mücadelede genellikle entegre zararlı yönetimi stratejileri uygulanır. Bu stratejiler kimyasal mücadele, biyolojik mücadele ve kültürel mücadele yöntemlerini içerir. Kimyasal mücadele, etkilenen alanlarda insektisit kullanımını içerirken, biyolojik mücadele, zararlıların doğal düşmanlarını kullanmayı teşvik eder. Kültürel mücadele yöntemleri arasında ise tahılın uygun koşullarda saklanması, hasat sonrası işlemlerin doğru yapılması ve depolama alanlarının düzenli olarak kontrol edilmesi yer alır. Bu yöntemler, zararlı popülasyonlarını kontrol altında tutarak tahıl kaybını en aza indirgemeyi amaçlar.