Örümcekler
Örümcekler, akrepler, akarlar ve keneler de içeren bir eklembacaklı sınıfı olan araknidlerdir. Dünyanın her yerindeki habitatlarda bulunan 45.000'den fazla örümcek türü vardır. Kışkırtıldığında atlayabilen örümcekler ve pelikan gibi görünen yamyam örümcekler de vardır. Örümcekler, 3 mm uzunluğundaki küçük Samoalı yosun örümceğinden, neredeyse bir ayak bacak açıklığına sahip bir tarantula olan büyük Goliath kuş yiyicisine kadar boyutları değişir. Çoğu insan için, örümcek düşüncesi tarantulaların, kurt örümceklerinin ve diğer (görünüşte) korkunç yaratıkların görüntülerini çağrıştırır. Tüm örümceklerin bir dereceye kadar zehiri olmasına rağmen, sadece bir kaç tanesi insanlar için tehlikelidir. Bunlara kara dul ve her ikisi de ABD'de bulunan kahverengi münzevi örümceği de dahildir. Örümceklerin büyük çoğunluğu zararsızdır ve kritik bir amaca hizmet ederler. Mahsulleri tahrip edebilecek böcek popülasyonlarını kontrol etmek. Örümcekler tarıma zararlı haşereleri yemezlerse, gıda arzımızın riske gireceği düşünülmektedir. Çoğu tür etoburdur, ya sinekleri ve ağlarındaki diğer böcekleri yakalar ya da avlar. Yine de yiyeceklerini olduğu gibi yutamazlar - örümcekler avlarını sindirim sıvılarıyla enjekte eder, sonra sıvılaştırılmış kalıntıları emerler. Her örümcek ağ oluşturmasa da, her tür ipek üretir. Güçlü, esnek protein lifini birçok farklı amaç için kullanırlar: tırmanmak, düşme durumunda güvenlik için kendilerini bağlamak, yumurta keseleri oluşturmak, av sarmak, yuva yapmak ve daha fazlası. Örümcek türlerinin çoğunun sekiz gözü vardır, ancak bazılarının altı gözü vardır. Tüm bu gözlere rağmen, pek çoğu iyi görmez. Dikkate değer bir istisna, insanlardan daha fazla renk görebilen atlama örümceğidir. Gözlerindeki hücrelerin önünde yer alan filtreleri kullanarak, gün avlama atlama örümceği kırmızı spektrumda, yeşil spektrumda ve UV ışığında görebilir. Örümcekler için en büyük tehdit habitat kaybıdır, ancak bazı örümcek türleri de evcil hayvan ticareti tarafından tehdit edilmektedir.
Araknofobisi olan insanların ismini duymaktan bile çekineceği bir hayvanın üzerine tartıştığımız bir fobidir. Örümcek. Anakrofobi ise basit haliyle örümcek korkusu anlamına gelir. Kimilerinin yazıyı okurken bile tüylerini ürpertecek hatta belki de kaşınmasına sebep olacak bu hayvanın besin zincirindeki yeri ise bizce tartışmalara kapalıdır. Her hayvan gereklidir ve özeldir. Yakından bakıldığında muazzam estetik bacakları, bedeninin üzerinde bulunan koruyucu minik tüyleri ve usta bir iplikçi gibi ağ örme becerisi göze çarpar. Ne kadar korkulursa korkulsun, örümceğin mitolojik hikayesini duyduktan sonra ona bir nebze saygı duymanız kaçınılmaz olacaktır.Araknofobi kelimesinin kökeni olan Arakne bundan milyonlarca yıl önce Antik Yunanistan’da yaşamış çok ün kazanmış dokumacı…
Kahverengi Keşiş Örümcekleri’nin bilimsel adı, Loxosceles’dir. Loxosceles, "eğimli bacaklı" anlamına gelen Yunanca bir sıfattan gelir. Muhtemelen, bacakların hafif derecede laterigrad olduğu gerçeğine işaret ediyor. Boyut: Gövde 6 - 12 mm uzunluğundadır. Yetişme ortamı: Kahverengi keşiş örümcekleri, ağaç kabuğu ve taşların altında küçük, düzensiz ağlar örer. Kahverengi örümcekler gececidir. Bu nedenle büyük olasılıkla geceleri yiyecek ararken karşılaşılırlar. Gün boyunca tenha yerlerde saklanırlar. Kahverengi örümcekler, zaman zaman menzillerinin dışında mobilyaların, kutuların ve bitkilerin üzerinde veya içinde taşınır. Kimlik: Çoğu kahverengimsi ya da sarımsı renktedir. Üç çift halinde altı gözleri vardır (Bu görüntü kahverengi örümceklerin göz düzenini göstermektedir). Sefalotoraksın tepesi oldukça düzdür ve…
Çok korkutucu bir örümcek türü olarak bilinen Kara Dul Örümceğinin bilimsel adı, Latrodectus mactans’dır. Yetişme ortamı: Karasal bir çevre, Latrodectus mactans'ın yaşam alanıdır. Her yerde bulunur ve zemine oldukça yakın karanlık, korunaklı yerlerde güçlü duvarlı sığınaklar inşa eder. Ancak tuzaklarını bitkilerin üzerinede yayar. Kara dul örümceğinin ağları, bir odun yığınındaki taşların veya kütüklerin altındaki girintilerde, toprak setlerdeki yarıklarda veya deliklerde, ahırlarda ve ek binalarda bulunabilir. Bu örümcek kıyafetlere veya ayakkabılara girebilir ve bazen bir ağ inşa etmek için evde bir yer arar, ancak genellikle iç mekanlarda bulunmaz. Bir binada sığınak aradığında, bunun nedeni soğuk hava ve kuru bir barınak ihtiyacıdır.…
